The Perfecto Leather Jacket

Irving Schott er namnet p? mannen som i 1928 designa det som skulle bli eit av dei absolutt mest ikoniske klesplagga gjennom det 20. ?rhundre og inn i det 21. ?rhundre. Jakka, ei svart skinnjakke med glidel?s i staden for knappar, var designa for ? beskytte motorsyklistar fr? vind og kulde medan dei sykla og fekk det passande namnet the Perfecto etter Irving Schott sin favoritt sigar. Mange produsentar, som til d?mes Sears og Harley Davidson, har i etterkant solgt og distribuert liknande jakker, men sj?lve Perfecto er registrert med patent til selskapet Schott NYC. 

Jakka, som originalt var laga geiteskinn, kuskinn og hesteskinn, var ikkje berre revolusjonerande for motorsyklistar i den forstand at glidel?sen hindra vind p? ein m?te knappane p? tidlegare motorsykkeljakker ikkje evna, designet i sin heilskap var produsert for ? vere s? funksjonabel og behageleg som mogleg for syklistane. Ved ? possisjonere glidel?sen assymetrisk, med en besk?ret passform, gjorde at syklistene enkelt kunne lene seg over syklene uten at jakken skar inn mot kroppen. D-formede jakker og jakkeomslag som folda seg ned mot jakka og som ogs? kunne kneppast fast, gjorde at jakka raskt vart popul?r blant bikerane. 

The Perfecto var dei fyrste ti?ra av sin produksjon mest solgt i brunt skinn, dette skulle derimot endre seg radikalt, mykje grunna den ikoniske Hollywood filmen "The Wild One" fr? 1953, med Marlon Brando i hovudrolla. I filmen spelar Brando karakteren Johnny Strabler, leiar av the Black Rebels Motorcycle Club (BRMC). Jakka gjorde seg s?leis som ikonisk assosiert med ein rebelsk bikerkultur. Ein kan s?leis sei at det var Brandons svarte Perfecto, med hovudskalle brent inn i l?ret, som var med ? gjere jakka kjend og etterspurt ogs? utanfor bikermilj?et. Den vart etterkvart ikkje berre ikonisk i filmens verd, men vart etterkvart eit uung?eleg element i ulike musikkmilj?, og d? spesielt innan Punken som hadde sin framveks p? slutten av 60-talet og 70-talet. Store kjende artistar, som the Ramones, the Sex Pistols, Debbie Harris og Bruce Springsteen for ? nemne nokre, hadde den svarte bikerjakka som eit n?kkelement av sin stil. 

I dag er den svarte bikerjakka n?rmast ein sj?lvf?lge i vestleg kultur. Ein kan kj?pe billege imitasjonar for firehundre kroner eller meir i falskt skinn hj? dei aller fleste kleskjedene i Noreg. Jakker produserast ikkje berre til kvinner og menn, men ogs? til barn ned i nyf?dt alder. Den svarte skinnjakka i dag er noko dei aller fleste p? eit eller anna niv? har eit forhald til, eiger eller har eigd p? eit tidspunkt i sitt liv. Eg hugsar sj?lv den store fascinasjonen for den tunge, svarte jakka som onkelen min eigde d? eg var yngre. Spesielt hugsar eg d? eg og bror min som seks og sju ?ringar sat heime hj? farmor og med store auger og bankande bringer fekk lov ? sitte med onkelen min og bandet hans gjorde seg klare for konsert. Det var ein svart aff?re. Svarte jeans, svarte t-skjorter (gjerne med ein Bad Religion eller Rolling Stones logo p?), svarte negler, svart h?r, naglar, kjettingar, og ikkje minst som toppen av kransekaka, s? svingte han den svarte skinnjakka over skuldrane sine p? vegen ut d?ra. Det var noko mystisk over det heile, noko lokkande. Ingen hadde nokon sinne f?r vore s? kul, s? n?r og s? fjern for oss som v?r onkel var i det augeblikket. Og kanskje er det nettopp der den svarte jakka sneik seg inn i mitt medvite? Sj?lvsagt har massemediene og klesbutikkane gjort sin del for at eg personleg har eigd eit mangfald av billige jakker eg har mista eller vakse ut av seinare i mitt liv, men sj?lve byrjinga. Sj?lve bevisstgjeringa av at det i verda eksisterte noko slikt som ei svart skinnjakke. Ei magisk skinnjakke som transformerte deg fr? ein heilt vanleg person til rockestjerne ved ? berre ta den p?, den tanken har nok alltid for meg vore tinga i musikken og punken, takka vere ein onkel i eit psykedelisk punkband i Ytre Nordfjord.